من از طوفان نمي ترسم

                از اين آتشفشان هرگز هراسي در دل من نيست

                                                     پناهي امن دارم من

ز تنهايي نمي ترسم

                   نگاهم يك كبوتر بچة تنهاست

                                          وليكن جنگلي را آشيان دارد

دو دستم گرچه سرما خوردة پاييز

                  ولي خورشيد را در آسمان دارد

                                               من از مردن نمي ترسم

دلم زنده است با عشقت

                         ز درياها نمي ترسم

                                           نجاتم مي دهد چشمت

تو هم يك خانه ی محكم درون قلب من داري

                                مبادا كوچ بنمايي، دل من را بلرزاني